නිහඩව කදුළු හන්ගන මගෙ පුන්චි පුතේ
ගහන ගහන පාරට රිදුණාද පුතේ
කදුළු පිරුණු නෙත් දෙක හැන්ගුවේ පුතේ
ගෙල මිරිකුවේ තරහින් කියලාද පුතේ

කරගැට වලට උඹෙ බෙල්ලට හිරද පුතේ
සදකඩ පහණෙ ලියවැල හරි නේද පුතේ
මුරගල් දෙකේ කැටයම ලස්සනයි පුතේ
මම වගේම උඹ සතුටින් නේද පුතේ

බුදු සමිදුගෙ ගුණ ගයන්න කවිකම් මට නැතුවා
සිව් පසයෙන් පින් ලබන්න මට හිමිකම් නැතුවා
දන් වලඳක් ලිප තියන්න කාසි අපට නැතුවා
මල් අසුනට හිස් කැටයම් හරියන්නේ නැතුවා

සමන් පිච්ච මල් සුවඳින් බුදු කුටියම පිරුණා
උදේ හවස මල් අසුනම පිරෙන්න මල් පිපුණා
පිච්ච මලේ සුවඳ දිගේ ජීවිතේම දැනුණා
සමන් පිච්ච මල් ගහ අද ඉඩෝරයට මැරුණා ,,,,,,