ගොම මැටි අතුල පැල් හෙවණේ පිල් පැදුරේ
වස් කවියකට හූමිටි ඉකිබිදිනු ඇසේ
පන් කෙදි වලට අතැගිලි රහසකින් වගේ
මුමුණනවාද මූසල ගොම්ම්මනද නගේ
ඉරුණත් උබේ හැඩ කම්බායටත් පැහේ
සළුපිළි හවඩි වල පුසුබයි තාම රැහේ
සිදාදියට රොන් පොදි පුරවාපු දොහේ
ගෝමර හසුන් මට තව හීතලට ඇහේ
කැන්දන් යන්න මට වාගෙම හිතෙන්නැතී
හිත කෑගහපු තරමක් ඇහිලවත් ඇතී
පෙර අත් භවේ පින් පුළුටක් තියෙන්නැතී
උඹ මට හොරෙන් මහ හයියෙන් අඩන්නැතී
No comments:
Post a Comment